Το άγχος που έχουν τα ορφανά…

Η ξαφνική και αναπάντεχη ήττα Αγοραστού απελευθέρωσε απότομα μεγάλες δυνάμεις, σε επίπεδο πολιτικών παραγόντων.
Τα 13 χρόνια της προηγούμενης διοίκησης, όλοι γνωρίζουμε πως δημιουργήθηκε ένα σύστημα, από το οποίο ο περιφερειάρχης και οι συν αυτώ, αντλούσαν μια μοναδική δύναμη και επιρροή.
Ένα σύστημα που στελεχώθηκε τόσο από ικανότατους υποψήφιους, που έσπαγαν τα ρεκόρ σταυρών, ένα πίσω από το άλλο, αλλά και συμβούλων ανά τομέα, που χειρίζονταν κρίσιμες αποστολές.
Είναι αναμενόμενο μετά από δύο έτη περίπου εκτός, κάποιοι να ορέγονται ξανά την επάνοδό τους.
Ήδη σε αρκετές εκδηλώσεις με νόημα της νυν περιφερειακής αρχής, τους βλέπουμε να κάθονται στις πρώτες σειρές, κάνοντας μάλιστα και φιλίες αυτοδιοικητικές δηλώσεις.
Έτσι θα ‘λεγε κανείς πως η θετική διάθεση Κουρέτα απέναντί τους και η δική τους επιθυμία μπορεί εύκολα να μετουσιωθεί σε πράξη και να δούμε αρκετούς εξ αυτών υποψήφιους στις επόμενες εκλογές.
Και εκεί που αυτό έμοιαζε σχεδόν συμφωνημένο (…Κουρέτας περιμένει Μητσοτάκη μόνο) τις τελευταίες ημέρες μαθαίνουμε πως άγχος μεγάλο κυριεύει τα ορφανά..
Ακούγονται φήμες, που μιλούν για υποψηφιότητα το 2028, αμιγώς κομματική και απείρως ισχυρή.
Έτσι λοιπόν, εκεί που έλεγαν πως η αυτοδιοίκηση πρέπει να ενώνει και όχι να χωρίζει (έφτιαχναν κλίμα ντε..) αρχίζουν τώρα και τα γυρνάνε.
Νωρίς ακόμα, όπως λένε και αυτά τα έρμα.
Θα δούμε …
Άραγε κανείς άλλος βλέπει;…..