Για το 2026 μετατίθεται η πλήρης αποκατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου της Θεσσαλίας, σύμφωνα με τη δήλωση του διευθύνοντα συμβούλου του ΟΣΕ, Παναγιώτη Τερεζάκη. Μέχρι σήμερα, η αποκατάσταση του δικτύου παραμένει ένα «κενό γράμμα», παρά τις όποιες δεσμεύσεις για προκήρυξη διαγωνισμού εντός του 2023, σχετικά με την πλήρη αποκατάσταση των γραμμών ανόδου και καθόδου στο τμήμα Δομοκός – Λάρισα, καθώς και των κάθετων αξόνων, δηλαδή των γραμμών Λάρισα – Βόλος και Παλαιοφάρσαλο – Καλαμπάκα.
Στην εποχή που στην Ευρώπη ο σιδηρόδρομος αναγεννάται, με την εκκίνηση τρένων υδρογόνου, τρένων με μπαταρίες και άλλων τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον, την εποχή που έχουν επανέλθει τα night trains και συνδέουν χώρες και πόλεις σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 800 χιλιομέτρων, στην Ελλάδα, δυστυχώς, ο σιδηρόδρομος δεν έχει αναταχθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορεί να ανταγωνίζεται ισάξια την υπόλοιπη Ευρώπη, ούτε βέβαια και τα άλλα εγχώρια μέσα μεταφοράς.
Ίσως οι πιο αισιόδοξοι να σκέφτονται πως η αποκατάσταση του δικτύου, υπό όρους μπορεί να αποτελέσει μια αφορμή για ένα restart για μια επανεκκίνηση του μέσου με επενδύσεις που θα αλλάξουν την εικόνα του δικτύου, το οποίο τα τελευταία 100 χρόνια -πλην ελαχίστων- εξαιρέσεων είναι ίδιο. Άλλωστε παρά τις δυσλειτουργίες, ο σιδηρόδρομος αποτέλεσε για δεκαετίες το προσφιλέστερο μέσο μαζικής μεταφοράς για τον Έλληνα.
Μέχρι τότε όμως υπάρχουν πρακτικά προβλήματα που χρήζουν άμεσης επέμβασης κι αντιμετώπισης. Σήμερα οι πολίτες του Νομού Καρδίτσας προκειμένου να χρησιμοποιήσουν ως μέσο μεταφοράς τον σιδηρόδρομο καλούνται να προσεγγίσουν τον σταθμό του Παλαιοφαρσάλου. Όσο λειτουργούσε η τοπική γραμμή Παλαιοφάρσαλος – Καλαμπάκα, η τοπική αμαξοστοιχία σταματούσε υποχρεωτικά για αποβίβαση και επιβίβαση στους σταθμούς των Σοφάδων, της Καρδίτσας, των Τρικάλων και της Καλαμπάκας. Ενδιάμεσα υπήρχαν προαιρετικές στάσεις σε Φανάρι- Μαγούλα. Η προσπάθεια αποκατάστασης της μεταφοράς των επιβατών από τον Παλαιοφάρσαλο στη Δυτική Θεσσαλία όπως λαμβάνει χώρα με τα ναυλωμένα από την Τραινοσε λεωφορεία, δεν επαρκεί, μιας και αυτά δεν περιλαμβάνουν όλες τις υποχρεωτικές στάσεις όπως συνέβαινε με την τοπική αμαξοστοιχία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απαξίωση του σταθμού των Σοφάδων, ο οποίος εδώ και μήνες παρακμάζει. Απαιτείται τουλάχιστον να συμβεί το αυτονόητο και οι στάσεις των λεωφορείων που ναυλώνει η Τραινοσε να ακολουθούν τις στάσεις που μέχρι πρότινος έκανε ο τοπικός σιδηρόδρομος αποκαθιστώντας αυτή την αδικία.
Παπαγεωργίου Σωτήρης,
Φιλόλογος Α.Π.Θ., ΜSc
Yπ. Διδάκτωρ Παν/μίου Ιωαννίνων
Μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής
ΠΑΣΟΚ – Κιν. Αλλαγής