Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος και την επόμενη εβδομάδα τα ψηφοδέλτια κλείνουν και κατατίθενται προς επικύρωση στο πρωτοδικείο.
Έτσι λοιπόν όσοι τα κατάφεραν, πλέον θα παρουσιάσουν ολοκληρωμένους τους συνδυασμούς τους και θα ξεκινήσει η μάχη του σταυρού.
Σε όλη αυτή τη διαδρομή, μπορεί κανείς αν αναλύσει τα όσα συνέβησαν, να εξάγει χρήσιμα συμπεράσματα που η κοινωνία οφείλει να σταθεί.
Από τη μια μεριά υπάρχει η ισχυρή κυβερνώσα παράταξη, που φυσικά όσα ψηφοδέλτια πρόσκεινται στη φιλόξενη αγκαλιά της, δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα στη στελέχωση.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει μια κατακερματισμένη και πονεμένη κεντροαριστερά, που φυσικά μετά από τις παλινωδίες πολλών ετών, έφτασε ως άθροισμα να μην συγκεντρώνει ποσοστά μεγαλύτερα του 30%.
Φυσικό και επόμενο τα ψηφοδέλτια που στηρίζει στην αυτοδιοίκηση να κινούνται με δυσκολία…
Χωρίς προοπτική νίκης και με μόνο πρόταγμα την διαχείριση της ήττας οι πολίτες απομακρύνονται και έτσι πέραν κάποιων επαγγελματιών της αυτοδιοίκησης οι υπόλοιποι είναι συγγενείς και ξαδέλφια μόνο για να κλείσουμε..
Και στις δύο περιπτώσεις, αυτό που πραγματικά παρατηρούμε είναι πως δεδομένου του αποτελέσματος, δεν αναπτύσσεται κανένας προγραμματικός λόγος για τα πραγματικά προβλήματα που αναζητούν λύσεις και όλοι εφαρμόζουν την προσωπική ατζέντα, που θα τους τοποθετήσει πιο ισχυρούς στην επόμενη μέρα του μικρόκοσμου της παράταξης τους.
Δυστυχώς φίλοι μου η ισορροπία χάθηκε και μαζί της χάθηκε και η ελπίδα της δημοκρατίας που δεν είναι άλλη από τον πλουραλισμό και τον υγιή ανταγωνισμό ώστε να ξεπροβάλει το κέρδος της κοινωνίας.
Έτσι λοιπόν, πλέον μας έμεινε σε αυτή τη μάχη η αλαζονεία της βεβαιότητας του νικητή, απέναντι στη χαμένη σοβαρότητα της βεβαίας ήττας του αντιπάλου…
Που πας αγόρι μου,που πας…
Με μια μικρή παράφραση στο πολύ ερωτικό λαϊκό άσμα που πρόσφατα έγινε επανεκτέλεση από ανερχόμενη τραγουδίστρια μπορεί κανείς να περιγράψει την αλλαγή στάσης του Μανώλη Χριστοδουλάκη απέναντι στον μέχρι πρότινος συνοδοιπόρο Χάρη Δούκα. Και όταν λέμε αλλαγή στάσης απέναντι στον Δούκα εννοοούμε αλλαγή στάσης γενικά με κατεύθυνση προς εκείνα τα περίεργα που μιλάνε για αυτόνομη πορεία το πρωί αλλά το απόγευμα παζαρεύουν για την επόμενη ημέρα.. Φυσικά στην πιάτσα ακούγεται πως ο φέρελπις νεαρός βουλευτής αναγκάζεται να μαζευτεί λιγάκι ενόψει συνεδρίου και να μην ενώσει οργανωτικά δυνάμεις με τον δήμαρχο γιατί θεωρεί πως μια τέτοια εξέλιξη θα θέσει σε κίνδυνο την έδρα του στην Ανατολική Αττική μιας για να τον τιμωρήσει ο αρχηγός θα την κρατήσει ο ίδιος !! Έτσι λοιπόν,τις τελευταίες ημέρες κάνοντας ένα ισχυρό come back στα μίντια ξεκαθαρίζει πλήρως τη διαφοροποίηση του από τη στρατηγική Δούκα προς το συνέδριο και την πρόταση σε ψήφιση περί αποκλεισμού κάθε προοπτικής συνεργασίας με τη ΝΔ.. Μιλάει ξεκάθαρα για αυτόνομη πορεία (τι και αν έβγαλε με άριστα το πολυτεχνείο και ξέρει καλά μαθηματικά πως αυτό δε βγαίνει) και χρησιμοποιεί ρητορική καθαρά του αντισύριζα μετώπου χρησιμοποιώντας την επίκληση στο συναίσθημα θυμίζοντας σε όλους πως καμία συνεργασία δεν μπορεί να υλοποιηθεί με όσους πλήγωσαν την παράταξη,μα κυρίως τη χώρα. Οπότε,ενόψει συνεδρίου ο πραγματικά συμπαθής Δούκας αποδυναμώνεται και η στάση Χριστοδουλάκη ευνοεί τα σχέδια και ταυτόχρονα αποσοβεί τους κίνδυνους για την προεδρική φρουρά. Από το πάμε Χάρη, στο πάμε μόνοι μας που μετά μπορεί για την σταθερότητα ντε να οδηγεί και αλλού.. ΥΓ:Πραγματικά θα αδικήσει τόσο τον ευαυτό του αλλά και θα απογοητεύσει (ήδη έχει ξεκινήσει να απογοητεύει) όσους τον έβλεπαν εν δυνάμει ηγέτη μελλοντικά και θα αποτελέσει απλά έναν νέο και ωραίο Βασίλη Οικονόμου της Περιφέρειας του.. Εκείνος βέβαια κάποτε τόλμησε και ρίσκαρε τη διαγραφή του..!!
Διαβάστε Περισσότερα
